"حالا دیگر فردریک بکمن مشهورتر و محبوب‌تر از آن است که نیاز به معرفی داشته باشد. میلیون ها نفر در دنیا رمان اول او، مردی به نام اوه، را خوانده‌اند و شیفته‌اش شده‌اند. این نویسنده خلاق سوئدی با یک غافل‌گیری تازه بازگشته است: بریت ماری اینجا بود ..." بریت ماری نمی‌تواند شلوغی را تحمل کند. او حدودا 63سال دارد، وسواس تمیزی دارد و بسیار مقرراتی است. با همه‌ی این احوالات او هرگز دیگران را قضاوت نمی‌کند، حتی اگر ژولیده یا رفتار نادرستی داشته باشند. دیگران گاهی پیشنهادات او را انتقاد فرض می‌کنند، ولی او هرگز چنین قصدی ندارد. در درون این زنِ خشکِ ایرادگیرِ فضول (از نظر مردم)، زنی با رویاهای زیبا، خوش‌قلب و مهربان وجود دارد که به مرور اطرافیانش متوجه این خصوصیات در او می‌شوند. درواقع نمی‌توان او را یک زن وسواسیِ غُرغُروی بهانه‌گیر دانست، با خواندن داستان متوجه می‌شویم که سخت‌گیری‌ها و وسواس بریت ماری در همه‌چیز، ریشه در کودکی‌ و گذشته‌اش دارد. گذشته‌ای که در آن مورد بی‌توجهی و نامهربانی از سوی دیگران قرار گرفته است. بریت ماری از وضعیتی که دارد خسته شده است. او می‌خواهد کاری انجام دهد و روح آزارده‌اش را کمی تسلی بخشد. او وارد شهر کوچکی می‌شود که بیشتر ساکنانش آن‌جا را ترک کرده‌اند.بریت ماری قرار است در این شهر متروک سرپرست باشگاه جوانان ‌شود. در شهرِ جدید همه او را دوست دارند و به او اهمیت می‌دهند، درحالی‌که پیش از این بریت ماری خاطرات خوبی از اطرافیان و دوستانش نداشت و تقریبا همه با او نامهربان بودند و به او بی‌احترامی می‌کردند. بریت ماری از وقتی‌که به این شهر آمده کارهای زیادی انجام داده و بسیار محبوب است. او حالا شخصیتی مستقل دارد و قادر به انجام کارهای بزرگ است. "بریت ماری اینجا بود" را بخوانید و با او خوشی‌ها و ناخوشی‌ها، شادی‌ها و ناراحت‌های زندگی را تجربه کنید، توانایی‌ها‌ی‌ خود را بشناسید و بر آرزوهای‌تان رنگ واقعیت بپاشید.