ژانر وحشت، داستانی در مدیوم‌های مختلف است که هدف آن ترساندن، برانگیختن یا وحشت‌زده کردن مخاطب است.
به لحاظ تاریخی، علت "وحشت" کردن، اغلب وارد شدن عناصر فرا طبیعی در زندگی و تجربیات روزمره‌ی انسان است. از دهه 1960، هر اثر داستانی با موضوعات وحشت‌آور، مخوف، سورئال و یا منحصراً دارای تم ترسناک را "وحشت" می‌نامند.
ژانر وحشت اغلب با داستان‌های علمی-تخیلی یا خیال‌پردازی همپوشانی دارد که گاهی هر سه ژانر در طبقه‌ی ادبیات گمانه‌زن قرار می‌گیرند.
زندگی نویسندگان این ژانر با ترس و وحشت خو گرفته است و دنیای اطرافشان با اتفاقاتی گره‌خورده است که به‌شدت هراس‌آور هستند. برخی از این آثار چنان با تخیل و تم جنایت آمیخته‌شده‌اند که خوانندگانشان را میخکوب می‌کنند. "فولک مهربان" اثر رامسی کمپبِل ازاین‌دست کتاب‌هاست.
ادگار آلن‌پو نیز ازجمله نویسندگان مشهور این ژانر داستانی است که درواقع آثارش بیشتر پس از مرگ وی شناخته شدند. "هفت داستان" و "شهر خورشید" ازجمله داستان‌های مشهور ادگار آلن‌پو در این سبک ادبی است.
