کسبوکار (که بهعنوان شرکت یا تشکیلات اقتصادی نیز شناخته میشود) سازمانی است که برای فراهم کردن کالا، خدمات یا هردو به مشتری ایجادشده است. کسبوکار در اقتصاد سرمایهداری حکمفرماست، بیشتر کسبوکارها که مالک آنها بخش خصوصی است برای این ایجادشدهاند که سود ساز باشند و دارایی صاحبانشان را بیشتر کنند.
کسبوکارها میتوانند ناسودبر باشند یا مالک آنها دولت باشد. به کسبوکاری که چندین فرد در دارایی آن شریک باشند شرکت یا کمپانی گفته میشود. البته این واژه تعریف دقیقتری نیز دارد.
اشکال مالکیت کسبوکار به لحاظ صلاحیتشان متفاوت است، اما چندین نهاد مشترک وجود دارد که میتوان به موسسه انفرادی، شراکتی، ابر شرکت، شرکت تعاونی، فرنچایز (حق امتیاز)، شرکت محدود، منشور سلطنتی و ... اشاره کرد.
کارکرد مؤثر و کارآمد یک کسبوکار و مطالعه راجع به این موضوع را مدیریت مینامند. شاخههای اصلی مدیریت عبارت است از: مدیریت استراتژیک، مدیریت بازاریابی، مدیریت منابع انسانی، مدیریت تولید، مدیریت عملیات، مدیریت مالی، مدیریت بازاریابی، مدیریت خدمات و مدیریت فناوری اطلاعات.
مالک آنیک شرکت ممکن است خودشان کسبوکار خود را اداره کنند و یا برای انجام اینکه از کسانی با عنوان مدیر استفاده کنند. مدیران شرکت، اداره و مدیریت سه مؤلفه اصلی یک کسبوکار را بر عهدهدارند: منابع مالی، سرمایه (منابع ملموس) و منابع انسانی. این منابع حداقل در پنج بخش کاربردی اداره میشوند: قرارداد حقوقی، ساخت و تولید خدمات، بازاریابی، حسابداری، تأمین مالی و منابع انسانی.