مسافرت یا سفر کردن به جابجایی انسان یا هر وسیله نقلیه‌ای (هواپیما، قطار و سایر وسایل نقلیه) از یک محل به محل دیگر به هر منظوری بین مکان‌های جغرافیایی نسبتاً دور گفته می‌شود.
اصطلاح سفر کردن از یک واژه‌ی قدیمی فرانسوی (travail) گرفته‌شده است.
نوشتن درباره‌ی سفر (سفرنامه‌نویسی) خود یک سبک است که تمرکز آن روی گزارش دهی درباره‌ی مکان‌های واقعی یا خیالی است. این ژانر، سبک‌هایی اعم از مستند تا یادآور (evocative)، ادبی تا ژورنالیستی، سبک طنزآمیز تا جدی را در برگیرد.
سفرنامه‌نویسی اغلب با گردشگری همراه است، و حاوی آثاری چون خلاصه‌نویسی و کتاب‌های راهنما می‌باشد و باهدف آشنا کردن خوانندگان با مکان موردنظر، به آن‌ها مشاوره می‌دهد که بسیار کمک‌کننده است و در خوانندگان انگیزه‌ای ایجاد می‌کند تا آن مکان را از نزدیک ببینند.
سفرنامه را افراد مختلفی که یا کارشان سفر بوده یا به نحوی با توجه به شرایط زندگی‌شان ناچار به سفر بوده‌اند، اعم از افسران نظامی، مبلغان، کاشفان، دانشمندان، زائران و مهاجران نوشته‌اند.
