کریم فیضی در سال ۱۳۵۸ شمسی، یک سال بعد از انقلاب اسلامی در تبریز به دنیا آم، درست مقارن با روزی که سید محمدعلی قاضی طباطبایی - از چهره های نامدار انقلابی - در تبریز ترور شد و به عنوان اولین کشته عبادتگاه «شهید محراب» معروف شد. بنابراین می توان حدس زد که کودکی اش در موجی از هیاهو و درگیری و ناآرامی سپری شده باشد. فیضی تحصيلات ابتدايي را در تبريز و پايان متوسطه را در دبيرستان فردوسي تبريز گذراند. در دانشگاه رشته جامعه شناسي را گذراند. به دلیل علاقه اش به مطالعات و تحقيقات فلسفي و عرفاني در رشته فلسفه در دوره فوق ليسانس ادامه تحصیل داد و موفق به اخذ دكتراي فلسفه از دانشگاه تهران شد.
فيضي كه تدريس را از سال ۱۳۸۰ شروع كرده بود، به دليل ناراحتي حنجره در سال ۱۳۸۵ از اين كار كناره گيري كرد و با دادن استعفا همه كلاس هاي خودش را تعطيل كرد. او با گرايش به شعر نو (۱۳۸۰ - ۱۳۸۴) در اين دوره دفتر شعري با عنوان : زندگي حق السكوت من است را منتشر كرد كه اثري متفاوت محسوب مي شد. در همين دوره بود كه با سفر به هند، دست به تحقيق نزديك و عملي در دنياي هنر و شخصيت سهراب سپهري زد و موفق شد رازهاي زندگي وي را كشف كند كه مي توان آن را در كتاب: سفري با سهراب و : راز سهراب جستجو كرد. از جبران تا سهراب (منتشر شده توسط نشر ثالث) از آثار اين دوره است. برخی آثار کریم فیضی: عرفان شيعي (نخستين اثر كه در ۱۷ سالگي نوشت) جاودان انديشه مثنوي، معناي مولوي فيلسوف عدالت، درباب محمدرضا حكيمي راز پروين شعاع شمس سرشت و سرنوشت هستي و مستي شفيعي كدكني و هزاران سال انسان صدها سال تنهايي مرگ آنگاه كه بيايد و چندين تحقيق و تاليف ديگر گفتني است كه كريم فيضي در حوزه ترجمه و تصحيح نيز آثاري را پديد آورده است كه از آن ميان مي توان به متون كهني چون: اسرار الحكم و اشارات و تنبيهات اشاره كرد.
نظری وجود ندارد