منوچهر فرمانفرمائیان (زادهٔ ۱۲۹۶ در تهران-درگذشت ۱۳۸۲ در کاراکاس) سیزدهمین فرزند شاهزاده عبدالحسین میرزا فرمانفرما، برادر نصرت الدوله و یکی از چهرههای سرشناس نفت ایران در دوران پهلوی است. او در خانوادهای به دنیا آمدهاست که تقریباً همه اعضای آن افرادی سرشناس و جزء طبقات خاص جامعه بودهاند. تنوع دیدگاههای اعضای این خانواده از اولین زن عضو سرشناس حزب توده (مریم فرمانفرمائیان همسر نورالدین کیانوری) تا مدیرعامل مهمترین بانک خصوصی کشور، همه طیفی را در بر میگیرد. او در سال ۱۲۹۶ در تهران متولد شد و از نوجوانی به انگلستان رفت. در دانشگاه بیرمنگام موفق به اخذ درجه مهندسی نفت شد و در کوران جنگ جهانی دوم به ایران بازگشت. وی در سال ۱۳۸۲ در شهر کاراکاس در سن ۸۶ سالگی درگذشت و در شهر نیویورک به خاک سپرده شد.
مدیریت کل اداره نفت، امتیازات و معادن، مدیریت فروش شرکت ملی نفت ایران، عضویت کنسرسیوم بینالمللی نفت، پس از ملی شدن نفت ایران و اولین سفیر ایران در ونزوئلا بخشی از مشاغل او بودهاند. او از امضا کنندگان اصلی موافقتنامه قاهره در سال ۱۳۳۸ بود که بعدها منجر به تشکیل اوپک گردید. منوچهر با داشتن روابط خاص درباری، همبازی قمار شاه و اشرف پهلوی بوده و در بسیاری از میهمانیهای درباری شرکت داشتهاست. او اندکی پس از وقوع انقلاب ۱۳۵۷ ایران، از طریق ترکیه به اروپا و سپس به ونزوئلا رفت و در آنجا کارخانه بزرگی که چیپس سیبزمینی تولید میکرد را راهاندازی نمود. فرمانفرمائیان خاطرات خود را در سال ۱۹۹۷ و در سن هشتاد سالگی در کتابی به نام خون و نفت منتشر نمود.
نظری وجود ندارد