داریوش مهرجویی در ۱۷ آذر ۱۳۱۸ در تهران در خانواده‌ای از طبقه فرودست جامعه به دنیا آمد. در کودکی تحت تأثیر مادربزرگش که مسلمانی معتقد بود قرار می‌گیرد. خود در مصاحبه‌ای در سال ۱۳۵۱ دراین‌باره می‌گوید: «مادربزرگم از آن نمازخوان‌های دوآتشه بود؛ و تحت تأثیر فضای روحانی او، من هم از سن هفت‌تا پانزده‌سالگی، شده بودم یک مسلمان واقعی. نماز و روزه‌ام یک آن ترک نمی‌شد ... در خانواده‌ای از طبقه فرودست جامعه به دنیا آمد. در کودکی تحت تأثیر مادربزرگش که مسلمانی معتقد بود قرار می‌گیرد. خود در مصاحبه‌ای در سال ۱۳۵۱ دراین‌باره می‌گوید: «مادربزرگم از آن نمازخوان‌های دوآتشه بود؛ و تحت تأثیر فضای روحانی او، من هم از سن هفت‌تا پانزده‌سالگی، شده بودم یک مسلمان واقعی. نماز و روزه‌ام یک آن ترک نمی‌شد». در ۱۷ سالگی به سینما علاقه‌مند می‌شود و برای درک بهتر فیلم‌های روزبه آموختن زبان انگلیسی می‌پردازد. تحصیلات مقدماتی را در تهران به پایان برد و یک سال در هتل آتلانتیک مدیر می‌شود و سپس بیست‌ساله بود که برای ادامه‌ی تحصیل به کالیفرنیا در آمریکا رفت. نخست به خواندن سینما روی آورد اما خیلی زود سینما را رها کرد و به فلسفه پرداخت. در سال ۱۳۴۴ از دانشگاه یوسی‌ال‌ای در لس‌آنجلس لیسانس فلسفه گرفت و یک سال بعد به تهران بازگشت. مهرجویی ابتدا با فریار جواهریان ازدواج کرد که یکی از مهندسین معمار نامی ایران بود، حاصل این ازدواج دو فرزند بانام‌های مریم و صفا بود. سپس با وحیده محمدی فر ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دختری به نام مونا است.
در سال 1344 بود که مهرجویی سردبیری نشریه‌ی پارس ریویو در لس‌آنجلس را به عهده گرفت و سال بعد به تهران آمد و در سال ۱۳۴۶ نخستین فیلم خود به نام الماس ۳۳ که فیلمی بسیار پرهزینه بود را ساخت. این فیلم در ۵ بهمن ۱۳۴۶ در تهران روی پرده آمد و فروش متوسطی داشت و با توجه به هزینه‌ی بالای ساخت آن شکستی تجاری محسوب می‌شد و توجه منتقدین را هم چندان به خود جلب نکرد. الماس ۳۳ در سال ۱۳۴۶ اولین اثر وی در زمینه کارگردانی است. در ۱۳۴۸ باهمکاری غلامحسین ساعدی فیلم‌نامه‌ی گاو را از روی یکی از داستان‌های کوتاه مجموعه‌ی عزاداران بیل نوشته‌ی ساعدی نوشت و فیلم را کارگردانی کرد. این فیلم برای مهرجویی و سینمای ایران جوایز متعددی را در جشنواره‌های بین‌المللی به ارمغان آورد. گاو هم ازنظر تجاری هم ازنظر هنری فیلم موفقی از کار درآمد و فصل جدیدی در سینمای ایران گشود. طی چهل سال گذشته به‌جز وقفه‌ی چندساله‌ی پس از انقلاب ۱۳۵۷ و رویدادهای پس‌ازآن که منجر به مهاجرت مهرجویی به فرانسه شد، او همواره یکی از فیلم‌سازان مطرح و پرکار ایرانی بوده است. داریوش مهرجویی همچنین از اعضای هیئت‌مدیره موزه هنرهای معاصر تهران بوده است. داریوش مهرجویی یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین کارگردان‌های سینمای ایران و کارگردانی مؤلف می‌باشد. به غیر اثر ماندگار و تاریخ‌ساز وی یعنی فیلم گاو از دیگر فیلم‌های قابل‌توجه وی می‌توان به دایره مینا، اجاره‌نشین‌ها، هامون، سارا، پری، لیلا، درخت گلابی، مهمان مامان و سنتوری اشاره کرد. در آبان ۱۳۹۳ در سفارت فرانسه در تهران از سوی سفیر فرانسه جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه به داریوش مهرجویی اهدا شد. وی همچنین داور جشنواره‌های سینمایی زیادی هم بوده است. علاوه بر سینما به نوشتن رمان و نیز ترجمه هم می‌پردازد ترجمه‌ها: بعد زیبایی‌شناختی و زیباشناختی واقعیت اثر(هربرت مار کوزه)، جهان هولوگرافیک اثر(مایکل تالبوت)، یونگ، خدایان و انسان مدرن (آنتونیو مورنو)، نمایش‌نامه‌های غرب واقعی و طفل مدفون (سام شپارد)، آوازه‌خوان طاس و درس (اوژن یونسکو) رمان‌ها: به خاطرات یک فیلم بلند لعنتی، روشنفکران رذل و مفتش بزرگ، در خرابات مغان، آن رسید لعنتی، سفر به سرزمین فرشتگان، سفرنامه پاریس
نظری وجود ندارد