یرواند آبراهامیان (متولد ۱۳۱۹ در تهران) تاریخنگار ارمنی-آمریکایی زاده ایران است. او در سال ۱۳۲۹ به بریتانیا مهاجرت نمود و به سال ۱۳۴۲ درجهٔ کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه آکسفورد دریافت کرد. آبراهامیان پس از مهاجرت به آمریکا موفق به گرفتن دکترای خود، در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه کلمبیا شد.
یرواند آبراهامیان در دانشگاههای پرینستون و آکسفورد به تدریس «تاریخ ایران» پرداخت و هماکنون در کالج باروک دانشگاه شهر نیویورک (CUNY) به تدریس تاریخ جهان و خاورمیانه مشغول است. آبراهامیان در مقوله «تاریخ ایران معاصر»، از برجستهترین تاریخنگاران محسوب میشود. از تالیفات او عبارتند از: ایران بین دو انقلاب-ترجمه احمد گل محمدی و محمد ابراهیم فتاحی، نشر نی- ۱۹۸۲، دانشگاه پرینستون تاریخ ایران مدرن- ۲۰۰۸، دانشگاه کمبریج کودتا- ترجمه محمد ابراهیم فتاحی، نشر نی- ۱۳۹۲ اسلام رادیکال- مجاهدین ایرانی -ترجمه فرهاد مهدوی، نشر نیما، چاپ اول، مرداد، آلمان، ۱۳۸۶–۱۹۸۴، دانشگاه یل خمینیسم (مقالاتی دربارهٔ جمهوری اسلامی) - دانشگاه کالیفرنیا، ۱۹۹۳ اعترافات شکنجه شدگان - زندانها و ابراز ندامتهای علنی در ایران مدرن، ترجمه رضا شریفها، نشر باران، سوئد، ۲۰۰۳ مردم در سیاست ایران- ترجمه بهرنگ رجبی، نشر چشمه، تهران ۱۳۹۴ مقالاتی در جامعهشناسی ایران ترجمه سهیلا ترابی، نشر پردیس دانش، چاپ سوم، تهران ۱۳۹۳ پارانوید در سیاست ایران" از کتاب جستارهایی درباره تئوری توطئه در ایران، گردآوری و ترجمه محمد ابراهیم فتاحی، نشر نی چاپ ششم، تهران، ۱۳۹۰ آنارشیسم در انقلاب روسیه، دانشگاه کورنل، ۱۹۷۳ یک آنارشیست آمریکایی، زندگی والترین کلیر، دانشگاه پرینستون، ۱۹۷۸
نظری وجود ندارد