مجله بخارا قطع کتابی دارد. طراحی جلد و صفحات این مجله را مرتضی ممیز و خوش‌نویسی روی جلد را محمد احصایی به عهده دارند. مجموعا نوزده سال است که کلک و سپس بخارا رسانه کتاب و ایران‌شناسی و نقد و مباحث تاریخی بوده‌اند. در تاریخ نشر پس از انقلاب تعداد مجله‌هایی که عمری چنین دراز پیدا کرده باشند زیاد نیست. نقد، معرفی کتاب خارجی و فارسی، گفت‌وگو، عکس، مقاله، اسناد و مدارک تاریخی، خاطرات، یادمان در گذشتگان، کتاب‌شناسی کتاب‌های تازه و شعر، بخش‌های مختلفی است که مجله وزین بخارا به آن می‌پردازد. بخارای دهباشی جایی را در مطالعات ایرانی به خود اختصاص داده که کمتر مجله فارسی زبانی در ایران و حتی خارج از ایران به آن می‌رسد. این مجله که بیشتر به دایره‌المعارفی جامع در عرصه فرهنگ ایران می‌ماند نه تنها در ایران بلکه در همه کشورهای جهان به دست فارسی‌زبانان می‌رسد و مرزهای جغرافیایی را نادیده گرفته و به فرهنگ غنی همه فارسی‌زبانان می‌پردازد و مخاطبان خود را هم در سراسر جهان می‌یابد. یکی از مهم‌ترین خصایص مجله بخارا در این است که نویسندگان بخارا همگی جز مشاهیر عرصه‌ای هستند که در آن قلم می‌زنند و آن‌چه در بخارا منتشر می‌شود برای اهالی فرهنگ و ادب کاملا معتبر است و اعتماد مخاطب خود را که غالبا جزو قشر فرهیختگان هستند را جلب می‌کند. علاوه بر این بخارا در میان خردمندان آسیای میانه جایگاه خاص خود را پیدا کرده و پیوند دهنده ارتباط فرهنگی بین کشورهای همسایه با سابقه فرهنگی مشترک شده است و اعتماد مخاطب غیرایرانی را هم به خود جلب کرده است. اهمیت مجله بخارا در آن است که امروز در ایران به یکی از معتبرترین رسانه‌های ایران‌شناسی تبدیل شده است. بخارا در واقع سنتی را ادامه می‌دهد که روزگاری مجله سخن به آن ممتاز بود یا مجلاتی چون یغما و راهنمای کتاب.